Dwustu elektorów podczas posiedzenia głosowało na kandydatów: prof. dr. hab. Karola Kiczkę, prof. dr. hab. Bogusława Pawłowskiego, dr. hab. Leszka Pułkę, prof. UWr, prof. dr. hab. Przemysława Wiszewskiego. Ostatni z nich otrzymał 104 głosy i tym samym nowym rektorem Uniwersytetu Wrocławskiego został prof. dr hab. Przemysław Wiszewski.
Przemysław Wiszewski
Wykształcenie i kariera naukowa:
Doświadczenie zarządcze
Zainteresowania badawcze, udział w projektach naukowych
W centrum moich zainteresowań naukowych stoi funkcjonowanie społeczności podzielonych, zróżnicowanych etnicznie, wyznaniowo i religijnie. Jestem też zapalonym regionalistą, miłośnikiem dziejów Śląska i popularyzatorem wiedzy historycznej.
Uczestniczyłem w licznych projektach międzynarodowych, m.in.:
Kierowałem projektami Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki:
Publikacje i kształcenie młodej kadry
Autor ponad 200 publikacji, w tym monografii
DEKLARACJA PROGRAMOWA
Aktywny i wiarygodny – Uniwersytet Wrocławski w XXI w.
Wierzę w siłę, potencjał i energię naszego Uniwersytetu. Ta wiara opiera się o wiedzę i doświadczenie.
W ciągu ostatnich dwunastu lat brałem udział w zarządzaniu jednostkami Uniwersytetu od najniższego szczebla do stanowiska dziekana dużego i złożonego wydziału. Jednocześnie obserwowałem funkcjonowanie badaczy poza granicami naszego kraju. Przygotowując aplikację Uniwersytetu do programu Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza (IDUB) miałem okazję poznać potencjał całej naszej Wspólnoty i bariery blokujące jego wykorzystanie. Wszystko to pozwoliło mi docenić silne i zidentyfikować słabe strony mojej Uczelni.
Dlatego w ciągu kolejnych czterech lat chciałbym doprowadzić do radykalnego usprawnienia pracy na Uniwersytecie, wesprzeć wszystkich, którzy chcą rozwijać nowoczesne badania i prowadzić najwyższej jakości dydaktykę. Chcę dla naszego Uniwersytetu modernizacji – przekształcenie go z dobrej szkoły wyższej w centrum najwyższej jakości innowacji dla studentów, dla nauki światowej i dla naszego otoczenia społecznego.
Nowy, badawczy Uniwersytet Wrocławski wzmocni i wesprze wszystko to, co w relacjach między nauką a otoczeniem jest twórcze i kreatywne. Środki z projektu IDUB ułatwią wyjazdy zagraniczne pracowników i ściąganą do Uniwersytetu światowej klasy specjalistów. Dadzą szansę na wsparcie już na pierwszym roku stypendiami najlepszych studentów i umożliwią rozwój umiędzynarodowienia specjalności badawczych i dydaktycznych w ramach Priorytetowych Obszarów Badawczych. Duże sumy będą wspierać także rozwój specjalności badawczych znajdujących się poza POB, które w ramach Inkubatorów Doskonałości Naukowej będą rozwijać współpracę międzynarodową.
Sama realizacja projektu IDUB to jednak za mało, by zapewnić szybki, zrównoważony rozwój Uniwersytetu. Zbuduję spójny, projakościowy system finansowego wsparcia dla zaangażowanych badaczy, dydaktyków i pracowników administracji. Będę finansował tworzenie interdyscyplinarnych centrów badawczych, w których będą rozwijać się obszary badań o dużym potencjale, lokujące się poza sztywną strukturą dyscyplin. Chcę doprowadzić do powstawania laboratoriów – grup badawczych podejmujących nowe, ryzykowne ścieżki badań. Jestem zdeterminowany, by radykalnie usprawnić obsługę administracyjną pozyskiwania i prowadzenia projektów badawczych finansowanych z środków zewnętrznych.
Nie boję się zmian i uważam, że nikt z nas nie powinien się ich obawiać. Zmiany, które planuję, nie oznaczają wyrzeczeń. Przeciwnie, mają pomóc nam uwolnić wspólny potencjał, zmniejszyć obciążenia biurokratyczne, zwiększyć budżet Uczelni, by podnieść wynagrodzenia pracowników, wspierać wszelkie twórcze, związane z badaniami i innowacjami działania studentów, otworzyć naszą wspólnotę na działania partycypacyjne, wreszcie zdecydowanie rozwijać współpracę z naszym otoczeniem, nie tylko biznesowym, ale także społecznym, szczególnie z naszymi absolwentami. Musimy dać szansę studentom, by zdobywali wiedzę i umiejętności od najlepszych, na światowym poziomie i w bezpośredniej relacji ze swoimi mistrzami. Aby to osiągnąć, moi koleżanki i koledzy, badacze i dydaktycy, powinni skupić się na swojej aktywności bez obciążenia nadmiarowymi pracami administracyjnymi i organizacyjnymi. Tylko wolny Uniwersytet, gdzie każdy skupia się na swojej pasji, może być źródłem nowych impulsów dla otaczającej społeczności.
Uniwersytet będzie w niedalekiej przyszłości elementem przemysłu nauki w naszym mieście i regionie. Jakie będzie to miejsce – zależy od naszej aktywności i kreatywności kadry zarządczej, która musi wypromować osiągnięcia badaczy i potencjał edukacyjny dydaktyków. Pomoże im w tym nasza Rada Uniwersytetu. Jej potencjał, chęć do współpracy i działania na rzecz łączenia Uczelni ze światem gospodarki trzeba wykorzystać – dla dobra i nas i naszego otoczenia.
Aby było to możliwe, potencjał Uniwersytetu musi być rozpoznawalny. Współcześnie pozycję uczelni postrzega się często poprzez miejsce w rankingach – krajowych i międzynarodowych. Zwłaszcza w tych ostatnich Uniwersytet Wrocławski zajmuje pozycję dalece poniżej swojego potencjału. Podniesienie naszej pozycji w rankingach nie jest celem samym w sobie. Ale musimy w nich zaistnieć, jeśli myślimy o budowaniu międzynarodowej marki Uczelni – i wspieraniu marki Wrocławia.
Wyzwania, jakie przed nami stają, są dla nas wielką szansą. Tak, nasze bolączki są bardzo różne, zależne od charakteru pracy, doświadczenia, wieku… Ale wszystkich łączy pragnienie pracy w środowisku innowacyjnym, otwartym, wspierającym swoich nauczycieli i studentów – w uniwersalnej wspólnocie naszych marzeń.
Drogę do ich realizacji starałem się zarysować bardziej szczegółowo w moim programie, odpowiedzi na bolączki udzielać na bieżąco. Wszystkie materiały dodatkowe znajdziecie Państwo na stronie www.przemyslawwiszewski.pl oraz w mediach społecznościowych: na Facebooku: https://www.facebook.com/wiszewski2020/ , Twitterze: https://twitter.com/wiszewski i Instagramie: https://www.instagram.com/przewisz /