Studia na Harvardzie nie takie odległe

Jak przyznają polscy studenci Harvarda, ta uczelnia nie jest dla wszystkich, ponieważ nauki jest bardzo dużo. Nie trzeba jednak być laureatem olimpiad, aby dostać się do niej. Wystarczy być najlepszym uczniem w szkole oraz mieć pasję i dużo zapału - przekonuje o tym Adam Ziemba, który zaraz po zakończeniu katowickiego liceum trafił na tę prestiżową uczelnię, gdzie studiuje za darmo nauki społeczne i arabistykę, jest także prezesem polskiego stowarzyszenia na Harvardzie.

Takich harvardzkich studentów, którzy są po polskim liceum i mają rodziców mieszkających w Polsce jest jednak niewielu. Większość ma za sobą jakąś edukację zagraniczną albo od dawna mieszka za granicą.

Jak wynika z danych z listopada ubiegłego roku, na ponad 11 tys. studentów w 11 różnych szkołach składających się na Uniwersytet Harvarda studiuje obecnie 21 Polaków. Dla porównania  Bułgarów też jest 21, Rumunów 34, Hiszpanów prawie 60, a Niemców 154. Wszystkich zagranicznych studentów jest ponad 4 tys.

Harvard pokrywa 100 proc. kosztów nauki, a także pobytu w kampusie i wyżywienia wszystkim studentom tzw. studiów przedmagisterskich pierwszego stopnia w Harvard College, pod warunkiem, że rodzice zarabiają mniej niż 60 tys. dolarów rocznie.

Uczelni zależy na różnorodności wśród studentów, dlatego na studia przyjmowane są osoby z różnymi doświadczeniami.

W Polsce promocją Harvardu zajął się Krzysztof Daniewski, jego absolwent z 1999 r. Jest on twórcą stowarzyszenia absolwentów Harvard Club of Poland. "Siedem lat temu klub liczył 30 osób, teraz ponad 300" – mówi.

Celem klubu jest promocja oraz przekonanie Polaków do studiowania na najlepszych uczelniach na świecie.

Od trzech lat klub organizuje konkurs "Droga na Harvard", którego laureaci wyjeżdżają na 10-dniowe wycieczki do Bostonu, w celu poznania Harvardu. Klub pomaga przygotować rozmowy kwalifikacyjne kandydatom, a od dwóch lat zbiera też środki na specjalny fundusz stypendialny dla Polaków studiujących na Harvardzie.