Dr Szczepan Głodzik z Instytutu Fizyki UMCS jest współautorem artykułu pt. Topological superconductivity in a van der Waals heterostructure opublikowanego w grudniowym numerze prestiżowego czasopisma Nature [Nature 588, 424 (2020)]. We współpracy z fińskimi naukowcami z uniwersytetów w Aalto i Helsinkach dr Głodzik pomyślnie zrealizował projekt wytworzenia nowego dwu-wymiarowego nadprzewodnika, cechującego się nietrywialnymi właściwościami topologicznymi.
Praca łączy ze sobą dwa
przełomy:
wytworzenie heterostruktury złożonej z dwuwymiarowego
ferromagnetyka oraz
efektywne stworzenie dwuwymiarowego nadprzewodnika
topologicznego. Jako
specjaliści w dziedzinie wytwarzania nanostruktur z dokładnością
do
pojedynczych atomów
i charakteryzowania cienkich warstw materiałów, koledzy z Aalto
University w
Finlandii wytworzyli dwuwymiarowe, magnetyczne wyspy bromku
chromu.
Podłożem, na którym je
umieścili była powierzchnia
nadprzewodnika - diselenku niobu. Oba materiały należą do grupy
tzw. materiałów van
der Waalsa, z których
stosunkowo prosto można otrzymywać jednoatomowe warstwy
(analogicznie do
grafenu). Nadprzewodnictwo i magnetyzm to zaprzysiężeni
wrogowie, ale też
niezbędne składniki nadprzewodnictwa topologicznego. Do
stabilizacji tej
ulotnej fazy materii konieczny jest jeszcze jeden komponent -
sprzężenie
spinowo-orbitalne, czyli oddziaływanie obecne między innymi na
powierzchniach
materiałów (także na powierzchni NbSe2), które „nachyla” spiny
elektronów, w zależności od kierunku ich
pędu. W obecności tych trzech składników i odpowiedniego
oddziaływania
między nimi, grupa z Finlandii, korzystając ze skaningowej
mikroskopii
tunelowej, zaobserwowała na krawędziach magnetycznych wysp tzw.
chiralne mody
Majorany. Są to kwazicząstki (czyli kolektywne wzbudzenia
elektronowe,
zachowujące się w pewien określony sposób) o zerowej energii.
Warto
podkreślić, iż
materiały topologiczne są aktualnie przedmiotem olbrzymiego
zainteresowania
zarówno wiodących ośrodków naukowych na świecie jak też firm
komercyjnych (np.
Microsoft, Google). Ogromna
popularność kwazicząstek
Majorany i pościg za eksperymentalnym wykazaniem ich
obecności, powodowana
jest pomysłem na wytworzenie komputera kwantowego, którego
podstawowymi
elementami byłyby kubity "chronione" przez topologię układu.
Powyższa praca ma
jednak większe
znaczenie w kontekście badań podstawowych. Relatywnie
prosty przepis na
wytworzenie nowej fazy materii, jaką jest topologiczne
nadprzewodnictwo,
otwiera możliwość dalszego poznawania jej egzotycznych
właściwości. Oprócz jednowymiarowych, chiralnych modów Majorany
na brzegach materiałów
realizujących tę fazę,
badania teoretyczne wskazują na obecność stanów związanych
Majorany,
zlokalizowanych na defektach oraz w rdzeniach wirów
pojawiających się w nadprzewodnikach
topologicznych.
Zadaniem dra Głodzika z
UMCS, w tym
projekcie, było opracowanie modelu teoretycznego,
odzwierciedlającego układ
badany w eksperymencie i wykonanie obliczeń numerycznych,
zdolnych wykazać
czy rzeczywiście mamy do czynienia z topologicznym
nadprzewodnictwem.
Wyniki obliczeń dra Głodzika okazały się być zgodne z wynikami
pomiarów
metodą skaningowej
mikroskopii tunelowej i jakościowo reprodukowały wszystkie
własności chiralnych
modów
Majorany. Tego rodzaju heterostruktury mogą być w przyszłości
wykorzystane do
opracowania architektury układów scalonych nowej generacji
komputerów.
Link do publikacji:
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2989-y