Dr Szczepan Głodzik z Instytutu Fizyki UMCS jest współautorem artykułu pt. Topological superconductivity in a van der Waals heterostructure opublikowanego w grudniowym numerze prestiżowego czasopisma Nature [Nature 588, 424 (2020)]. We współpracy z fińskimi naukowcami z uniwersytetów w Aalto i Helsinkach dr Głodzik pomyślnie zrealizował projekt wytworzenia nowego dwu-wymiarowego nadprzewodnika, cechującego się nietrywialnymi właściwościami topologicznymi.
 
Praca łączy ze sobą dwa
        przełomy:
        wytworzenie heterostruktury złożonej z dwuwymiarowego
        ferromagnetyka oraz
        efektywne stworzenie dwuwymiarowego nadprzewodnika
        topologicznego. Jako
        specjaliści w dziedzinie wytwarzania nanostruktur z dokładnością
        do
        pojedynczych atomów
        i charakteryzowania cienkich warstw materiałów, koledzy z Aalto
        University w
        Finlandii wytworzyli dwuwymiarowe, magnetyczne wyspy bromku
        chromu.
      
      Podłożem, na którym je
        umieścili była powierzchnia
        nadprzewodnika - diselenku niobu. Oba materiały należą do grupy
        tzw. materiałów van
        der Waalsa, z których
        stosunkowo prosto można otrzymywać jednoatomowe warstwy
        (analogicznie do
        grafenu). Nadprzewodnictwo i magnetyzm to zaprzysiężeni
        wrogowie, ale też
        niezbędne składniki nadprzewodnictwa topologicznego. Do
        stabilizacji tej
        ulotnej fazy materii konieczny jest jeszcze jeden komponent -
        sprzężenie
        spinowo-orbitalne, czyli oddziaływanie obecne między innymi na
        powierzchniach
        materiałów (także na powierzchni NbSe2), które „nachyla” spiny
        elektronów, w zależności od kierunku ich
        pędu. W obecności tych trzech składników i odpowiedniego
        oddziaływania
        między nimi, grupa z Finlandii, korzystając ze skaningowej
        mikroskopii
        tunelowej, zaobserwowała na krawędziach magnetycznych wysp tzw.
        chiralne mody
        Majorany. Są to kwazicząstki (czyli kolektywne wzbudzenia
        elektronowe,
        zachowujące się w pewien określony sposób) o zerowej energii. 
      
      Warto
          podkreślić, iż
          
materiały topologiczne są aktualnie przedmiotem olbrzymiego
            zainteresowania
            zarówno wiodących ośrodków naukowych na świecie jak też firm
            komercyjnych (np.
          Microsoft, Google). Ogromna
          popularność kwazicząstek
          Majorany i pościg za eksperymentalnym wykazaniem ich
          obecności, powodowana
          jest pomysłem na wytworzenie komputera kwantowego, którego
          podstawowymi
          elementami byłyby kubity "chronione" przez topologię układu. 
      
      
      
Powyższa praca ma
          jednak większe
          znaczenie w kontekście badań podstawowych. Relatywnie
        prosty przepis na
        wytworzenie nowej fazy materii, jaką jest topologiczne
        nadprzewodnictwo,
        otwiera możliwość dalszego poznawania jej egzotycznych
        właściwości. Oprócz jednowymiarowych, chiralnych modów Majorany
        na brzegach materiałów
        realizujących tę fazę,
        badania teoretyczne wskazują na obecność stanów związanych
        Majorany,
        zlokalizowanych na defektach oraz w rdzeniach wirów
        pojawiających się w nadprzewodnikach
        topologicznych. 
      
      Zadaniem dra Głodzika z
        UMCS, w tym
        projekcie, było opracowanie modelu teoretycznego,
        odzwierciedlającego układ
        badany w eksperymencie i wykonanie obliczeń numerycznych,
        zdolnych wykazać
        czy rzeczywiście mamy do czynienia z topologicznym
        nadprzewodnictwem.
        Wyniki obliczeń dra Głodzika okazały się być zgodne z wynikami
        pomiarów
        metodą skaningowej
        mikroskopii tunelowej i jakościowo reprodukowały wszystkie
        własności chiralnych
        modów
        Majorany. Tego rodzaju heterostruktury mogą być w przyszłości
        wykorzystane do
        opracowania architektury układów scalonych nowej generacji
        komputerów.
      
      
      Link do publikacji:
        
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2989-y